EN ISO 11612

EN ISO 11612 :
Bescherming tegen hitte en vlammen (wereldwijde normering voor EN531)

De EN ISO 11612 norm legt de prestatievereisten vast voor beschermkleding die het lichaam van de gebruiker (met uitzondering van de handen) moet beschermen tegen hitte en/of vlammen. De prestatievereisten die zijn vastgelegd in de EN ISO 11612, zijn van toepassing op beschermkleding die voor uiteenlopende doeleinden kan worden gedragen, waar kleding met beperkte vlamverspreiding vereist is en waar de gebruiker blootgesteld kan worden aan stralings-, convectie- of contactwarmte of spatten van gesmolten metaal. De norm is niet van toepassing voor brandweerlieden (EN 469) en lassers (EN ISO 11611). De vereisten omvatten: prestaties na voorbehandeling van de stof, accessoires, mechanische eigenschappen, maatvastheid etc.

Testresultaten

De norm kent voor wat betreft het doek een aantal testen. De resultaten van deze testen worden weergeven door de letters A, B, C, D, E en F. Staat een letter niet genoemd, of is de klasse '0' dan is de laagste waarde niet gehaald, of de test is niet uitgevoerd; de kleding biedt dan geen bescherming tegen deze eigenschap.

A: A1 of A2 (oppervlakte of randontvlamming)

Werden getest aan de hand van de index 3 test van de EN ISO 15025 norm

B: Convectiehitte ISO 915

C: Stralingshittetest ISO 6942, hitteflux 20 kW/m²

De kleding moet minstens C1 halen

D: Spatten van gesmolten aluminium ISO 9185

De kleding moet minstens D1 halen

E: Spatten van gesmolten ijzer ISO 9185

De kleding moet minsten E1 halen

F: Contacthitte ISO 12127 - 250 graden

De kleding moet minstens F1 halen